چرا من نباید ازدواج کنم؟

سلام بر شما همراه گرامی
از بیماری تان سخن گفتید و از اینکه تبعات این بیماری  میتواند برنامه زندگی اینده شما را دچار مشکل کند.
به نظر میرسد انچه بیشتر از هرچیز شما را اشفته کرده،خبردار شدن در زمانی بود که اندیشه فردا و ارزوهای خود را به تصویر میکشیدید و در حال گام نهادن بر مسیر زندگی اینده بودید.اطلاع از یک بیماری(مخصوصا اگر تبعات این گونه برایش ذکر شود)و  موضوع خواستگار هر دو هیجان زا (منفی یا مثبت)  و چالش برانگیز است و هم زمانی این دو طبیعتا اثر دو برابر هم خواهد داشت.در این شرایط  پذیرش مسئله از سوی فرد، به سادگی صورت نمیگیرد همانطور که خودتان هم به ان اشاره کردید و گفتید که نمیتوانید با ان کنار بیایید. کاری که بیشترین کمک را به شما میکند این است که به خود فرصت دهید. این زمان دادن به شما امکان میدهد که تا ابعاد قضیه را بشناسید، محدودیت و راه حل ها و درجه هر کدام  را جستجوکرده  و برای اقدام عملیاتی اماده شوید و در نتیجه برنامه های بعدی را متناسب  با ان تنظیم کنید.
توصیه میکنم در مورد بیماری تان با چندین پزشک متخصص مشورت کرده و راههای درمان و محدودیت ها را بشناسید. و در صورت اجماع نظر مبنی عدم امکان بارداری، با پذیرش این مسئله خود را برای ساختن دنیایی متناسب با وضعیت جدید اماده سازید.البته این نکته مهم است که از درگاه خداوند قادر متعال مایوس نشده و بدانید که حل هیچ مسئله ای برای او ناممکن و دشوار نیست. پس در کنار صبوری های خود، به رحمت الهی امیدوار باشید.
در مورد نکته بعدی هم،بدانید که بیماری و عدم فرزند اوری مانع ازدواج شما نیست. فقط لازم است که فرد مورد نظرتان این مسئله را بپذیرد. لذت شما میتوانید این مسئله را با خواستگاران تان در میان گذاشته و تصمیم گیری برای انتخاب را به عهده انها بگذارید.همانطور که ممکن است عده ای این مسئله را نپذیرند اما کسانی هم خواهند بود که به شخصیت شما برای انها مهم بوده و با انتخاب شما ضمن پذیرش مشیت الهی، به راههای دیگر فرزند داشتن فکر کنند.در هر حال ناامیدی به خود راه ندهید و با مصیبت وار ندیدن مسئله،راه های موجود را مسدود نکنید.با توجه به اینکه در حال حاضر،به لطف الهی علم پیشرفت خوبی داشته و روز به روز راه های جدیدی برای درمان کشف میشود، در هر زمان روزنه های امید را جستجو کنید و حتی اگر امروز راهی نیافتید به فردا امیدوار بمانید.
شاد و سلامت باشید.